Vorlage:Houptsyte neu 4

{{{Gruess}}}

{{{Yleitig}}}

Dr Hartmann vo Aue († vermuetlig zwüsche 1210 und 1220) gältet näben em Wolfram vo Eschebach und em Gopfriid vo Stroossburg as dr bedütendst Epiker vo dr sogenannte middelhoochdütsche Klassik um 1200. Zämme mit em Heinrich vo Veldeke stoot er am Aafang vom hööfische Roman, wo us Frankriich überno worde isch. Vom Hartmann si d Värsgschichte Erec, Gregorius oder Der gute Sünder, Der arme Heinrich, Iwein, en allegorischs Stritgsprööch, wo under em Naame S Glaagebüechli bekannt isch, überliiferet und e baar Minnelieder und Chrüzlieder.

Vom Hartmann kennt mä weder si Härkumft sicher, no won er gschafft het. Er het in ere middelhoochdütsche Litratuursprooch gschriibe, wo starki Dialäktäigehäite mögligst vermiide het, so dass sich sini Wärk überregional häi chönne verbräite. Sini Riim wiise aber uf druf aane, ass er us em alemannische Ruum cho isch. Doodrzue basst d Beschriibig vom Hartmann as von der Swâben lande bim Heinrich vom Düürlin (Crône, V. 2353). Mä cha also aanee ass er us em Herzoogdum Schwoobe gstammt het. (…{{{wyterläse}}})

{{{Früeneri_AdWs}}}: