Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/Schüester blib bim Leist.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
Schüester blib bim Leist.

32 - 33


Kei Sprichwort isch viellicht mehr Mode,
Me wendet's a schier alle Tag;
Un doch wird Mànger nitt errothe,
Wo's eigentlig herstamme mag.

E Moler schint's isch si Erfinder,
Dà hat e Bild üsg'stellt züer Zit
Un hat sich, heisst's, versteckt derhinter,
Fir 's Urtheil z'höre vo de Lit.

Un so isch o ne Schüester kumme,
Dà sieht's, un stellt si glich derzüe;
's isch nitt schlecht, thüet er vor si brumme,
Nur fehlt dert ebbes am e Schüeh.

Dr Moler b'schaüt's nochher, un richtig,
Dr Schüester, dà mag Recht g'ha ha,
Er andert's g'schwind, denn 's isch nitt wichtig,
Un stellt si wieder hinte dra.

Un wieder kunnt dr Schüester z'schrite,
Ah! rieft er, tiens, jetz isch's g'schangschiert,
's isch besser so, nur uf dr Site,
Mein ich, isch's Bei nitt güet g'formiert!

34 - 35

Halt! rieft dr Künstler, wo thüet wache,
Un tritt jetz vor as wie ne Geist,
D'Bei sin im Schnider sine Sache!
Dü awer, Schüester, blib bim Leist.