Zum Inhalt springen

Text:August Lustig/A. Lustig Sämtliche Werke: Band 1/D'Fraü Schwàtzbese un dr Telephon.

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
D'Fraü Schwàtzbàse-n-un dr Telephon.

264 - 265


Ich ha noch nie kei Wortle g'sàit
Vo öffentlige Sache;
Doch hit müess ich dr Owrigkeit
Mi Cumpliment jetz mache,

Fir ass se-n-is dr Telephon
In d'Stadt hat lo irichte.
Dr beste Dank soll si ihr Lohn;
Das bringt g'wiss güete Frichte.

Se hàn Zit brücht derzüe wahrhaft,
Doch jetz thien sie's erkenne,
Was das eim fir e G'nuss vcrschafft,
Mitnander schwàtze z'känne!

Mir Fraüe hàn längst Freid dra g'ha,
Ich will's gar nitt verstecke,
Doch erst jetz wà mr Hudi ha
Un wànn's is recht lo g'schmecke!

Mi Nochbere un ich wànn o
Jetz glich die nàchste Wuche
Ne so ne Droht irichte lo
An d'Herdschet in dr Kuche.

Mir hàn g'wiss g'schwàtzt als bis dohi
Mitnander as wie Alte,
Doch isch's aIs lit züem Koche gsi,
So hà mr miesse halte.

Do hat e Jed's halt miesse geh
In sine Pfanne riehre
Un bi dr Milch als Schildwacht steh
Un stumm eso hantiere.

Ich ha als selwer mit mir g'redt,
Ass d'Zunge nitt irustet;
Nie mehr as sàlle Stund, ich wett,
Hat 's Rede mich als g'lustet.

Doch isch emol dà Droht jetz a,
Thüet 's Koche mich nimm quäle,
Ne jed's vo siner Herdschet ka
Im And're-n-als verzähle.

Do wird's als geh! Ich freimi scho,
Fir mich als z'informiere:
Fraü Nochbere, was brüscht eso?
Was thüet Se fricottiere?

Hat Sie scho d'Suppe-n-iwor tho?
Ich ka hit gar nitt fire!
Ne Stund lang thüe-n-i g'wiss jetz scho
Am Blosbalg umelire!

's isch 's Wetter, wo das mache müess,
Wohrschinlig wird's ku schneie,
An miner Pfanne brennt dr Rüess,
Das thüet mr's prophezeie!

Ne so mit schwàtze geht's wie nit,
Denn d'Zunge blibt nie stecke;
Ich wett, mr hàn als küm dr Zit, .....
D'Kochlöffel g'schwind abz'schlecke!

Derno hà mir o noch im Sinn,
Dr Telephon iz'richte
An d'Better; wil mr dra jetz sin,
Isch's jo kei grosse G'schichte.

266 - 267

Uf die Art, we mr z'Nacht mithi
Als nitt glich schlofe känne,
Ka noch e G'spràchle möglig si,
Obschon is d'Wand thüet trenne,

Un hà mr endlig an dem satt,
So känne mr noch lose,
Was alles Andre in dr Stadt
Sich mit dem Droht iblose.

Ich fir mi Theil verlier kei Ton,
Do wott ich herzhaft schwöre:
Was g'redt wird mit em Telephon,
Das will ich alles hore!

Noch nit so güet's hat existiert!
Uns g'fallt's, me ka sich's denk',
Mir Wiwer känne, wenn's pressiert,
Noch d'Wäsch sogar dra hànke.